عنوان
تعداد صفحات:۳۵
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
برنامه نمایش منطقی و رعایت سلسله مراتب فعالیت های مربوط به هم در یک رشته تصمیمات منظم بر حسب دوره های زمانی است که فرآیند تفکر در باب مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی تحت عنوان برنامه ریزی جهت گیری آینده را به صورت عملی در روابط و اهداف مشخص خواهد کرد. در همین راستا بیش از نیم قرن از زمان شروع و به کارگیری ساز و کار برنامه ریزی در فرآیند توسعه ایران می گذرد و در این مدت حجم عظیمی از منابع مادی و انسانی کشور، صدها سازمان و تشکیلات برنامه ریزی، ساعت ها فعالیت کارشناسی و هزینه های کلانی جهت دستیابی به توسعه در عرصه های مختلف صرف شده اند. بنابراین دوره های جدید مدیریت توسعه در کشور لزوم توجه به تحولات روزافزون دنیای پیرامون و تغییرات گسترده ساختاری و فرآیندی را مورد تاکید قرار داده و با ارزیابی تجارب برنامه ریزی های گذشته درصدد فراهم نمودن انباشتی از سرمایه های ارزشمند است تا انتخاب راهبردها، سیاست ها و طرح های آینده را به درستی هدایت نماید (زیاری، ۸۱). در این میان برنامه راهبردی که با انتخاب اولویت ها جهت گیری آینده سازمان را مشخص می نماید، به سازمان ها این فرصت را خواهد داد که تصمیم های امروز را در پرتو پیامدهای آینده آن ها اتخاذ کنند تا با مدیریت تغییر و تحولات موجود، موجبات بهبود عملکرد آن ها فراهم آید. در عین حال دستاوردهای دنیای پیشرفته به ما آموخته است که برای ایجاد تحول اساسی در انسان ها، گروه ها، سازمان ها می توانند موثرترین نقش را داشته باشند. بنابراین جهت ایفای چنین نقشی لازم است که در وهله اول سازمان ها خود متحول شود و از مدیریت نوین بهره جوید. دستیابی به این هدف در گرو پرداختن به مهم ترین رکن مدیریت در دنیای امروز یعنی برنامه ریزی راهبردی در راستای ارتقای سطح سازمان ها است(محبی فر، ۱۳۸۶).
واژه های کلیدی:برنامه ریزی، برنامه ریزی راهبردی، انواع برنامه ریزی، مدل های برنامه ریزی
چکیده ۴
مقدمه ۵
برنامه ریزی ۷
ویژگی های برنامه ریزی راهبردی ۸
انواع برنامه ریزی به لحاظ رویکرد زمانی ۱۱
انواع برنامه ریزی به لحاظ هدف ۱۱
وجوه تمایز برنامه ریزی راهبردی و برنامه ریزی بلند مدت ۱۲
وجوه تمایز برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی جامع ۱۳
وجوه تمایز برنامه ریزی استراتژیک و برنامه ریزی عملیاتی ۱۴
مزایای برنامه ریزی استراتژیک ۱۶
محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک ۱۷
مشکلات برنامه ریزی راهبردی در ایران ۱۸
مولفه های کلیدی برنامه ریزی راهبردی ۲۰
تجزیه و تحلیل راهبردی و طراحی راهبردها (SWOT) 22
مدل های برنامه ریزی راهبردی ۲۶
۱-مدل برنامه ریزی استراتژیک پایه ای ۲۶
۲-مدل برنامه ریزی هدف مدار یا موضوع مدار ۲۷
۳-مدل هماهنگی ۲۸
۴- مدل برنامه ریزی استراتژیک استونر ۲۸
۵-مدل برنامه ریزی استراتژیک بایراس ۳۰
نتیجه گیری ۳۱
منابع ۳۲
محبی فر ر. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۶، جلد اول
پیرس و رابینسون. برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک. ترجمه خلیلی شورینی س.انتشارات یادواره کتاب. چاپ سوم ۱۳۸۴
آصف زاده س، حسینی م. نگاهی به برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال ۱۳۸۶٫ مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، سال دوازدهم، شماره ۳، پاییز ۱۳۸۷
آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۷، جلد دوم
آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۸، جلد سوم
آصف زاده س، حسینی م. برنامه راهبردی دانشگاه علوم پزشکی قزوین .دبیرخانه کمیته راهبری و ارزشیابی برنامه راهبردی دانشگاه، ۱۳۸۸، جلد چهارم
آصف زاده س، رضاپور ع. برنامه ریزی بهداشت و درمان. دانشگاه علوم پزشکی قزوین و حدیث امروز. چاپ دوم . پاییز ۱۳۸۷٫
برایسون جان ام. برنامه ریزی استراتژیک برای سازمان های دولتی و غیر انتفاعی.ترجمه منوریان ع.مرکز آموزش مدیریت دولتی چاپ اول ۱۳۸۲
مرادی م، برنامه ریزی استراتژیک و کاربرد آن. شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری (شهرداری تهران)۱۳۸۵٫
ایران نژاد پاریزی م، ساسان گهر پ. سازمان و مدیریت از تئوری تا عمل .موسسه بانکداری ایران،بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، تهران.پاپ دوم ۱۳۷۳
از برجسته ترین ویژگی های کشور های توسعه یافته توجه به دانش مدیریت به عنوان یکی از ضروریات بلامنازع پیشرفت، توسعه و رشد اقتصادی _ اجتماعی است. در این میان، آنچه به عنوان اصلی ترین کارکرد مدیریت هر کشور و در در هر سطحی مورد بحث می باشد برنامه ریزی و تلاش برای نیل به هدف های پیش بینی شده در آن است. از این رو از چند دهه گذشته توجه مدیران اجرایی و صاحب نظران به سمت برنامه ریزی بلندمدت به ویژه برنامه های راهبردی جلب شده است. در واقع سازمان ها باید تفکر استراتژیک داشته باشند، یافته ها و ادراکات خود را برای سازگاری با محیط های متغیر به استراتژی های کارساز مبدل سازند و در نهایت بستر لازم برای اجرای آن ها را فراهم نمایند چراکه برنامه ریزی راهبردی فرآیندی است برای دستیابی به اهداف سازمان در محیط های رقابتی، پویا و در حال تغییر که از طریق تخصیص منابع طراحی می گردد(ایران نژاد پاریزی، ۱۳۷۳). سازمان هایی که برنامه راهبردی دارند نسبت به سازمان هایی که چنین برنامه ای تهیه نمی کنند با احتمال بیشتری به اهدافشان میرسند(آصف زاده ۱۳۸۷). به عبارتی برنامه راهبردی با کمک به سازمان برای انتخاب اولویت ها در واقع جهت گیری آینده را مشخص مینماید و تصمیم های امروز را در پرتو پیامدهای آینده آن ها اتخاذ میکند تا بدین وسیله موجبات بهبود عملکرد سازمان را فراهم آورد(برایسون، ۱۳۸۲). از طرفی دستاوردهای دنیای پیشرفته به ما آموخته است که برای ایجاد تحول اساسی در انسان ها، گروه ها، سازمان ها می توانند موثرترین نقش را داشته باشند. بنابراین جهت ایفای چنین نقشی لازم است که در وهله اول سازمان ها خود متحول شود و از مدیریت نوین بهره جوید. دستیابی به این هدف در گرو پرداختن به مهم ترین رکن مدیریت در دنیای امروز یعنی برنامه ریزی راهبردی در راستای ارتقای سطح سازمان ها است(محبی فر، ۱۳۸۶).
برنامه ریزی عبارت است از تهیه و تدارک پیشاپیش بر اساس هدف ها که منجر به تصمیمات مبنایی برای اقدامات و عملیات آتی می گردد(Tabibi، ۲۰۰۰).
برنامه ریزی طراحی و کاربرد تجزیه و تحلیل منطقی در سازمان ها به منظور افزایش کارایی وو تاثیر آن در رفع نیازهای کارکنان سازمان و به طور کلی جامعه ای که به نوعی با سازمان در ارتباط است(Tabibi، ۲۰۰۰).
“پیتر دراکر” برنامه ریزی را چنین تعریف می کند: برنامه ریزی فرآیندی مستمر است که از تصمیمات سیستماتیک که با در دست داشتن بهترین اطلاعات ممکن است نسبت به آینده، سازماندهی منظم کوشش های لازم برای انجام این تصمیمات و سنجش و مقایسه نتایج به دست آمده با انتظارات، از طریق فراگرد بازخور ( ایران نژاد پاریزی و ساسان گهر، ۱۳۷۳).
برنامه ریزی راهبردی را می توان تلاشی منظم و سازمان یافته برای اتخاذ تصمیم و مبادرت به اقدامات بنیادین تعریف کرد که به موجب آنها، این که یک سازمان چیست، چه می کند، و چه اموری را انجام می دهد، مشخص خواهد شد. ( ایران نژاد پاریزی و ساسان گهر، ۱۳۷۳).
برنامهریزی فرایندی است با مراحل مشخص و به هم پیوسته که خروجی منسجمی در قالب سیستمی هماهنگ از تصمیمات تولید می نماید. درحقیقت برنامه که بیانی روشن، مستند و مشروح از مقاصد و تصمیمات است خروجی فرایند برنامهریزی می باشد اما برنامه ریزی خود فرایندی پیوسته است که پیش از اتخاذ هر تصمیمی آغاز شده و پس از اجرای آن تصمیم ادامه می یابد. از جنبه ماهیت، برنامهریزی دارای انواع برنامهریزی فیزیکی ، سازمانی، فرایند، مالی، وظیفهای و عمومی است. از جنبه افق زمانی، برنامهریزی را میتوان در قالب برنامهریزی کوتاهمدت ، برنامهریزی میان مدت و برنامهریزی بلندمدت دستهبندی کرد.
بیشتر برنامهریزیها بر اساس دیدگاه عقلایی، دارای شکل آرمانها و اهداف- طرحها و اقدامات- منابع موردنیاز هستند. در این مدلها ابتدا آرمانها و اهداف سازمانها تبیین شده، سپس طرحها و اقدامات لازم تعیین و در نهایت منابع موردنیاز برای انجام پروژه برآورد میگردند ( مرادی، ۱۳۸۵).
در این میان تغییر در شرایط محیط، سیاستها، نگرشها، دیدگاهها، ساختارها و نظام ها عواملی هستند که بر آرمانها و اهداف برنامهریزی تأثیر گذاشته و نهایتا باعث تغییر برنامه میگردند. برنامهریزی ظرفیت و توانایی مقابله با چنین تغییراتی را نداشته باشد منجر به شکستخواهد شد. بنابراین تفکر اینکه در برنامهریزی باید بتوان با تغییرات، جهت حرکت سازمان را تغییر داد و جهت و رفتار جدیدی را در پیش گرفت رشد یافت و همین نگرش زمینهساز ابداع برنامهریزی استراتژیک گردید. بر خلاف برنامهریزی سنتی که در آن آرمانها و اهداف تعیین میشوند در برنامه ریزی استراتژیک، هدف تبیین و تدوین استراتژی است. البته بسته به نوع، تنوع و ماهیت تغییرات موجود در محیط میتوان ترکیبی از برنامهریزی سنتی و برنامهریزی استراتژیک را به کار برد. برنامه ریزی استراتژیک در بخش دولتی، تاریخچه طولانی دارد. واژه استراتژی از کلمه یونانی (STRATEGO) مرکب از (STRATOS) به معنای ارتش و (EGO) به معنای رهبر گرفته شده است. باوجود این، برنامه ریزی راهبردی اساسا در بخش خصوصی توسعه یافته است و با اینکه که رویکردهای آن در بخش خصوصی تدوین شده اند می توانند به سازمان دهی دولتی، غیرانتفاعی و همچنین جوامع و دیگر نهادها کمک کنند. برنامه ریزی استرتژیک را می توان تلاشی منظم و سازمان یافته برای اتخاذ تصمیم و مبادرت به اقدامات بنیادین تعریف کرد که به موجب آنها، این که یک سازمان چیست، چه می کند، و چه اموری را انجام می دهد، مشخص خواهد شد. (Cater، ۲۰۰۲). همچنین برنامه ریزی راهبردی فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش های آن برای نیل به اهداف و رسالت بلند مدت با توجه به امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی. در تعریفی دیگر برنامه ریزی استراتژیک به معنای فرایند بررسی موقعیت فعلی و مسیر آینده سازمان با جامعه، تنظیم اهداف، تدوین یک استراتژی برای تحقق آن اهداف و اندازه گیری نتایج است و تعریف دیگر که برنامه ریزی استراتژیک را برنامه ریزی در مورد هدف های بلند مدت سازمان و انتخاب فعالیت لازم برای تحقق آنها بیان می دارد (Gordon، ۲۰۰۰).
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر