عنوان

مقاله مهارت هایی روانی در ورزش

تعداد صفحات: ۳۳

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

مهارت هایی روانی مانند تمرکز، کنترل سطح انرِژی روانی ،انگیزش، دلتنگی اعتماد به نفس و هدف چینی که اکتسابی بوده همانند تمرینات جسمانی نیاز به ممارست منظم دارند (وینتر، ۱۳۷۹).

یکی از وظایف روان شناسان ورزشی برای سود بردن از مهارت های روانی در ارتقاء عملکرد ورزشی خویش آماده نگهداشتن ورزشکار از نظر روانی است (واعظ، ۱۳۸۷).

یکی از حوزه های مد نظر در روانشناسی ورزشی بهبود عملکرد ورزشی می باشد. بهبود عملکرد ورزشی علاوه بر عوامل جسمانی و مهارتی به عوامل روانشناسی عملکرد نیز وابسته است. عوامل روانشناختی شامل مباحث تمرکز، انگیزش، اعتماد به نفس، آماده سازی ذهنی و هدفمندی است  و باید در نظر داشت که این مهارت ها  قابل آموزش و تمرین بوده و از طریق برنامه های دقیق و پیوسته می توان آنها را بهبود بخشید. یکی از وظایف مهم مربیان، درک ضرورت مهارت های ذکر شده و اقدام به آماده سازی روانی ورزشکاران برای مسابقات مهم می باشد. تحقیقات نشان داده است که امروزه  بر آماده سازی روانی توجه و تأکید بیشتری می شود. تجارب کسب شده حاکی از آن است که وقتی در میادین ورزشی بزرگ با قهرمانانی همتراز به لحاظ جسمانی و مهارتی به رقابت می پردازند، آمادگی روانی پیروزی را به نفع یکی از طرفین رقم خواهد زد (عبدا…، ۱۳۸۱). روان شناسان ورزشی، ورزش را همچون وسیله ای برای پیشرفت انسان می بینند و علاقمند هستند که در هر ورزش یک ورزشکار به تمام نیروهای بالقوه خود دسترسی پیدا کند (قدیری، ۱۳۸۴). لوهر[۱] در سال ۱۹۸۶ بیان داشت به نظر نمی آید تنها یک عامل روانی تعیین کننده موفقیت ورزشی افراد باشد، بلکه ترکیبی از متغیر های روانی به خوبی می تواند موفقیت در ورزشهای مختلف را پیش بینی کند. وی با بررسی تحقیقات روان شناسی هفت عامل روانی را به عنوان شالوده ساختار سختی ذهنی تعیین کرد. او عوامل روانی سختی ذهنی را به شرح زیر اعلام کرد: کنترل، اعتماد به نفس، کنترل انرژی درونی منفی، کنترل توجه، کنترل پندارهای فکری و تجسم فکری، کنترل انگیزه، کنترل انرژی مثبت و کنترل نگرش. با پیشرفت علم روانشناسی بحث مهارت های روانی در اجرای عملکردهای ورزشی از اهمیت زیادی برخوردار شده است و در حالی که قبلاً به اهمیت آماده سازی جسمانی تأکید می گردید، رواشناسان ورزشی، بر آماده سازی روانی ورزشکاران توجه و تأکید می نمایند. امروزه با استفاده از مهارت های روانی پیشرفت قابل ملاحظه ای در عملکرد ورزشکاران حرفه ای المپیک و دانشگاهی بوجود آمده است (سهرابی، ۱۳۷۳).

مهارت های روانی ورزشکاران یکی از مقوله های مورد توجه در روانشناسی ورزش می باشد به طوری که همه کارشناسان، صاحب نظران، محققان و مربیان به اهمیت تک تک مهارت های روانی در رسیدن ورزشکار به اوج قابلیت ها و استعداد هایش واقفند. در حقیقت، هدف مهارت های روانی بهبود عملکرد و افزایش لذت در ورزشکاران است (وینبرگ[۲]، ۲۰۰۷). تحقیقات متعددی با هدف مقایسه اثرات استفاده از این مهارتها و متعاقب آن کسب موفقیت و یا عدم موفقیت ورزشکاران اجرا شده است، که نتایج همگی بر این دلالت دارد که مربیان و ورزشکاران به منظور دستیابی به اهداف خود به مهارت های روانی بیش از مهارتهای جسمانی نیاز دارند. آمادگی های روانی، ورزشکار را با تکنیک هایی آشنا می سازد که بتواند بر موانع روانی و عاطفی فایق آید (بلامن شتاین[۳] و همکاران، ۲۰۰۷). برای رسیدن به این هدف، بسیاری از ورزشکاران از هدف گزینی، تصویرسازی، آرام سازی، تمرکز و خودگفتاری استفاده می نمایند (کرنس پن[۴]، ۲۰۰۹). بلامن شتاین ، مداخلات روانی برای افزایش عملکرد ورزشکاران در مقایسه با ورزشکارانی که از این مهارت ها استفاده نمی کنند را ثابت کرده است  (بلامن شتاین و همکاران، ۲۰۰۷). از ویژگی هایی که در ورزشکاران موفق می توان مشاهده نمود اعتماد به نفس بالا و انگیزه بیشتر می باشد که این خصوصیات در ورزشکارانی که به آمادگی های روانی نمی پردازند قابل مشاهده نیست (انگرلیدر[۵]، ۲۰۰۵).  چنانچه مربی از مهارتهای روانی در تمرینات  خود غافل شود، در حقیقت شانس بزرگی را از تیم خود برای رسیدن به هدف های عالی سلب کرده است. ورزشکاری که بتواند حین مسابقه انگیزش، تمرکز و اعتماد به نفس خود را در حد بهینه نگه دارد، بازیکنی بسیار موفق خواهد بود و یا ورزشکاری که قدرت تصویر سازی مناسب دارد و از تمرینات جسمانی نیز بهره می برد، در واقع توانسته است یک مهارت را با تمام پیچیدگی اش ملکه ذهن خود سازد و ذهن و جسم خود را در حد مطلوب هماهنگ نماید، همچنین فردی که دارای هدف گزینی مناسب در امر ورزش می باشد، برنامه تمرینی خود را به صورت اتوماتیک در ذهن جای می دهد. با توجه به مطالب ذکر شده بدون تردید بدست آوردن اوج عملکرد ورزشی بدون برخورداری از مهارت های روانی نظیر تمرکز، هدف گزینی، توسعه اعتماد به نفس و دستیابی به انگیزه مطلوب و تصویر سازی ذهنی میسر نیست و گام اول در این مقوله ارزیابی مهارت های روانی ورزشکاران است. وینبرگ اظهار می دارد که تأثیر آمادگی روانی بر برخی از ورزش های انفرادی (اسکیت هنری و گلف) بیشتر است و باعث بهبود عملکرد بیشتری می شود (وینبرگ، ۲۰۰۷). 

واژه های کلیدی: مهارت هایی روانی،انگیزش، اعتماد به نفس، تمرکز، تصویر سازی ذهنی ،هدفمندی

فهرست مطالب

چکیده ۴
مقدمه ۶
مهارت های روانی ۷
انگیزش ۹
۱- انگیزش در ورزش ۱۱
۲- انگیزش درونی و انگیزش بیرونی ۱۱
اعتماد به نفس ۱۲
۱- اعتماد به نفس و تکامل آن ۱۳
۲- اعتماد به نفس در ورزش ۱۴
۳- ابعاد اعتماد به نفس ۱۵
۴- تأثیر اعتماد به نفس بر عملکرد ورزشی ۱۵
تمرکز: ۱۶
کنترل حالت های روانی ۱۷
محدوده بهینه و مطلوب انرژی روانی ۱۸
تصویر سازی ذهنی ۱۹
۱- انواع تصویر سازی ذهنی : ۲۱
۲- بیان نظریه ای ۲۲
هدفمندی ۲۲
۱- انواع هدف ها ۲۳
۲- اصول تعیین اهداف ۲۴
۳- مشکلات رایج در تعیین هدف ۲۵
نتیجه گیری ۲۶
منابع ۲۹

منابع

ـ فراست، روین پ ، روان شناسی ورزشی، ترجمه میدی علیخانی و مهوش نوربخش، چاپ اول، تهران، انتشارات علامه طباطبایی، ۱۳۶۶٫

-فرید خمامی، مازیار، بررسی ارتباط آمادگی روانی و آمادگی جسمانی قهرمانان رشته های رزمی استان گیلان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، ۱۳۸۶٫

ـ واعظ موسوی، سید کاظم، روان شناسی ورزشی، مقدمه ای بر دانشنامه تربیت بدنی، تهران، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، بنیاد دانشنامه بزرگ زبان فارسی، ۱۳۷۹٫

ـ واعظ موسوی، سید کاظم، تعیین اعتبار و پایایی سه پرسشنامه آمادگی روانی، پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، ۱۳۷۹٫

ـ آق باشلی، بهرام، تعیین رابطه میان مهارت های روانی قهرمانان پسر جودو با سطح عملکرد، هفتمین همایش ملی تربیت بدنی، تهران، ۱۳۸۵٫

ـ دباغان، ابوالقاسم، مقدمه ای بر مهارت های روانی تمرینات ورزشی ، بخش اول، مجله ورزش و ارزش، نشریه ماهانه اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش، ۱۵۴، ۱۳۷۹٫

ـ دباغان، ابوالقاسم، مقدمه ای بر مهارت های روانی تمرینات ورزشی ، بخش دوم، مجله ورزش و ارزش، نشریه ماهانه اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش، ۱۵۵، ۱۳۷۹٫

ـ مارتنز، راینر، روان شناسی ورزشی، ترجمه فرهاد هژیر ، چاپ اول، تهرانی، موسسه انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۷۲٫

ـ مارتنز، راینر، روان شناسی ورزشی راهنمای مربیان، ترجمه محمد خیبری، چاپ اول، تهران، انتشارات سازمان تربیت بدنی، دفتر آموزش و تحقیقات، ۱۳۷۰٫

ـ رحمانی نیا، فرهاد، مبانی روانی ـ اجتماعی در تربیت بدنی، چاپ اول، انتشارات دانشگاه گیلان، ۱۳۷۷٫

ـ آقا علی نژاد، حمید، ارزیابی و مقایسه مهارت های روانی بازیکنان هندبال شرکت کننده در مسابقه های بین المللی هندبال دهه فجر، کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۶٫

ـ انشل، هیوود، فریدسون، هوروات، همیل، پلاتن، واژه نامه علوم ورزشی، ترجمه حسین سندگل، محمد کاظم واعظ موسوی، شکوه نوابی نژاد، رحمت اله صدیق سروستانی، محمد خبیری، چاپ اول، تهران، انتشارات کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران ۱۳۷۶٫

مقدمه

امروزه پدیده تربیت بدنی و ورزش با استفاده از مفاهیم علمی و نظریات مختلف دانشمندان در خصوص نحوه آمادگی ورزشکاران جهت حضور در مسابقات، تحولی عظیم به وجود آورده است و همواره سعی می کند تا با بهره گیری از روش های علمی صحیح، مقادیر و نسبت های دقیقی از عوامل قابل اندازه گیری در ورزشکاران بدست آورد تا میزان آمادگی آنان را محاسبه نموده و افزایش دهد. یکی از این عوامل مهم، آمادگی روانی می باشد که تأثیر مستقیم و موثری روی آمادگی جسمانی ورزشکاران دارد (فرید، ۱۳۸۶).

اجرای بهینه مهارت های ورزشی به سه فاکتور آمادگی جسمانی، مهارتی و روانی وابسته است. با پیشرفت علم روان شناسی، بحث مهارت های روانی در اجرای مهارت های ورزشی از اهمیت بسزایی برخوردار شده است. قبلاً به اهمیت آماده سازی جسمانی تأکید می شد در حالی که امروزه، روان شناسان بیشتر بر آماده سازی روانی توجه و تأکید می کنند (هالواری[۱]، ۱۹۹۷). هم چنین، استفاده از مهارت های روانی پیشرفت قابل ملاحظه ای در عملکرد ورزشکاران حرفه ای المپیک و سطوح دانشگاهی به وجود آورده است  (مارتینز[۲]، ۱۹۸۷). به عقیده هکر[۳] (۲۰۰۰)، اغلب کمبودهای روانی است که ورزشکاران نخبه را از اجرای بهینه در تمرین و مسابقات باز می دارد نه اشتباهات و کمبودهای فیزیکی. برای نخبه شدن ورزشکار چهار عامل اساسی مورد نیاز است: استعداد جسمانی، تلاش سخت، همانند سازی و آمادگی روانی. توانایی های جسمانی و بدنی برای یک ورزشکار نخبه بسیار ضروری و اساسی است ولی کافی نخواهد بود. این توانایی ها بایستی به وسیله تمرینات مناسب و آمادگی ذهنی شکوفا شوند (فرید، ۱۳۸۶). مهارت روانی به ویژگی های ذاتی یا آموخته ورزشکار اطلاق می شود که موفقیت او را ممکن یا محتمل می سازد. روش ها و راهبردهای روانی نیز تمریناتی است که به کسب این مهارت ها منتهی می شود (واعظ موسوی، ۱۳۸۷). مهارت های روانی همچون مهارت های جسمانی آموختنی اند و با توجه به نزدیک و حساس شدن رقابت ها در رشته های ورزشی مختلف، برای پیروز شدن نیاز به آمادگی روانی است، زیرا از این طریق است که ورزشکاران می توانند روحیه خود را  برای رقابت های بزرگ حفظ نموده و از این طریق می توانند قابلیت های خود را در صحنه مسابقات ورزشی به اجرا بگذارد.

 مهارت های روانی

با پیشرفت علم روانشناسی بحث مهارتهای روانی در اجرای مهارت های ورزشی از اهمیت به سزایی برخوردار شده است و در حالی که قبلاً به اهمیت آماده سازی جسمانی تأکید می شد، امروزه روانشناسان ورزشی ، مربیان و ورزشکاران هرچه بیشتر برای آماده سازی روانی توجه و تأکید می نمایند (هوگز[۴]، ۱۹۹۰). هر مولفه روانی می تواند جنبه های فنی و جسمانی فعالیتهای حرکتی را تحت الشعاع قرار دهند. در هر کدام از رشته های ورزشی، موفقیت یا عدم موفقیت یک ورزشکار، از ترکیبی از ظرفیتهای جسمانی (مثل قدرت، سرعت، تعادل و هماهنگی) و ظرفیتهای روانی (مثل تمرکز، اعتماد به نفس و مدیریت اضطراب) منتج می گردد. بسیاری از مربیان اذعان دارند که حداقل ۵۰ درصد فعایتهای ورزشی، به عوامل و ظرفیتهای روانی بستگی دارد و در بعضی از رشته های ورزشی مثل گلف، تنیس و اسکیت این رقم به ۸۰ تا ۹۰ درصد می رسد. جیمی کورنز ـ که در ضریب هوشی نام آور است ـ گفته است که تنیس حرفه ای به ۹۵ درصد ظرفیت روانی احتیاج دارد. هم اکنون بسیاری از ورزشکاران ده تا بیست ساعت از اوقات خود را صرف تمرینات جسمانی می کنند و اوقات بسیار کمی را به تمرینات روانی اختصاص می دهند. این امر نمی تواند تناسب خوبی را برای موفقیت ورزشکاران ایجاد کند (دباغیان، ۱۳۷۹).

بطور کلی مهارتهای روانی باعث بروز احساس پیشرفت در ورزشکار می شود و به ورزشکار اجازه می دهد تا درهنگام مسابقه، اعتماد به نفس پیدا کند. همچنین اطلاعاتی را برای او فراهم می آورد که باعث آماده شدن بدن برای اجرای بهینه فرد می شود (کاکس، ۱۹۹۶).

کوکس معتقد است ورزشکارانی که دارای مهارتهای روانی و جسمانی هستند تا حد امکان در مسابقات ورزشی خود موفق می باشند و وظایفشان را در ورزش های تیمی و انفرادی به خوبی انجام می دهند (دانگ[۵]، ۱۹۹۴) . همچنین روان شناسان ورزشی از جمله مای[۶] و همکاران در سال ۱۹۸۵، مورگان و پولک[۷] در سال ۱۹۷۷، الیگو در سال ۱۹۶۸، و مربیان و ورزشکاران در سالهای اخیر به این نتیجه رسیده اند که برای رسیدن به اهدافشان به مهارتهای روانی بیشتر از مهارت های جسمانی نیاز دارند (ماهونی[۸]، ۱۹۸۹). مهارتهای روانی یا مهارتهای ذهنی، مجموعه ای از حالت ها (مانند انگیزش)، توانایی ها (مانند تصویر سازی ذهنی) و برنامه ریزی ها (مانند تعیین هدف) می باشند که علاوه بر افزودن بهزیستی روانی به عملکرد بهتر ورزشکار کمک می کنند. همانطور که قبلاً هم گفته شد مهارتهای روانی آموخته شده و با تمرین بهتر می شوند (واعظ، ۱۳۷۹) . چند تحقیق به مقایسه اثرات استفاده از این مهارتها و متعاقب آن کسب موفقیت یا عدم موفقیت ورزشکاران پرداخته است. تحقیقات گولد و وینبرگ[۹] در سال ۱۹۹۵ نشان داد ورزشکارانی که از مهارتهای روانی استفاده می کنند بهتر می توانند تمرکز کنند، از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند، کارایی ذهنی آنها بالا می رودو کمتر دچار هیجان می شوند و به طبع در عملکردشان موفق ترند، همچنین این ورزشکاران دارای قوه تفکر مثبت و قوه تصمیم گیری بهتری نسبت به سایر ورزشکاران می باشند (گولد[۱۰]، ۱۹۸۱). اگر مهارتهای روانی تا این حد می توانند در موفقیت ورزشکار سهیم باشند، این سوال مطرح می شد که چرا ورزشکاران اوقات کمی را برای تقویت مهارت های روانی و به تبع آن رشد فعالیت های جسمانی صرف می کنند؟ در پاسخ به این سوال سه دلیل عمده که چرا مهارتهای روانی مورد غفلت مربیان و ورزشکاران قرار گرفته است، مورد بررسی قرار می گیرد.

[۱] . Halvary

[۲] . Martinz

[۳] . Hacker

 [۵] . Dong

[۸] . Gould

[۱] . Loher

[۲] . Weinberg

[۳] . Blamanschtein

[۴] . Kranspen

[۵] . Angleader

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .