عنوان

مقاله پیشگیری از جرائم

تعداد صفحات: ۳۸

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

پیشگیری از جرم را می‌توان مجموعه اقدامات و تکنیک‌ها اتخاذی توسط جامعه و دولت که با هدف کاهش میزان وقوع جرایم اتخاذ می‌شود تعریف کرد.

امروزه بر کسی پوشیده نیست که تحقق جرم علاوه بر آثار سوءاجتماعی،برای دستگاه قضایی نیز هزینه ساز است. بنابراین همان گونه که پیشگیری از بیماری از هر نظر بهتر از درمان است، پیشگیری از جرم نیز بهتر از برخورد با جرم و مجازات مجرم است .

به اعتبارهای گوناگون پیشگیری را تقسیم بندی می کنند که مهم ترین این تقسیم بندی ها در مورد پیشگیری عبارت اند از  پیشگیری عمومی و اختصاصی ، پیشگیری فعال و انفعالی ، پیشگیری اجتماعی و وضعی و بالاخره پیشگیری اولیه ،ثانویه و ثالث است.

واژه های کلیدی:پیشگیری از جرم،پیشگیری عمومی و اختصاصی ، پیشگیری فعال و انفعالی ، پیشگیری اجتماعی و وضعی ، پیشگیری اولیه ،ثانویه و ثالث

فهرست مطالب

چکیده ۴
مقدمه ۵
مبحث اول: پیشگیری عمومی و پیشگیری اختصاصی ۷
مبحث دوم: پیشگیری فعال و پیشگیری انفعالی ۹
مبحث سوم: پیشگیری اجتماعی و پیشگیری وضعی ۱۱
گفتار اول : پیشگیری اجتماعی ۱۱
الف) پیشگیری رشدمدار ۱۱
ب) پیشگیری جامعه مدار ۱۲
۱-نقش رسانه در جرم‌زایی و جرم‌زدایی ۱۴
۲-نقش آموزش و تبلیغات در پیشگیری از جرم ۱۵
۳-نقش اعتقادات مذهبی در پیشگیری از جرم ۱۶
۴-پیشگیری اجتماعی از جرم در قانون برنامه پنجم توسعه ۱۷
۱- پیشگیری جامعه‌مدار در امور فرهنگی ۱۸
۲- آموزش همگانی صدا و سیما طبق برنامه مصوب قوه قضایی ۱۹
۳- پیش‌بینی مواد درسی آموزش حقوق شهروندی ۲۰
۴- اختصاص زمان مناسب برای پخش برنامه‌های حقوقی ۲۰
۵- حمایت از رویکرد چندنهادی ۲۱
۶- رونق کسب و کار ۲۲
گفتار دوم : پیشگیری وضعی ۲۳
الف) تعریف پیشگیری وضعی ۲۳
ب) استراتژی های پیشگیری وضعی ۲۴
ج) ایرادات وارده بر پیشگیری وضعی ۲۷
منابع و مآخذ ۳۸

منابع

۱- چاله چاله، فرشید، اصول و مبانی پیشگیری از جرم، ماهنامه شماره ۶۷، سال دوازدهم، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۷٫

۲- دادبان، حسن، آقایی، سارا، بازدارندگی و نقش آن در پیشگیری از جرم، شماره ۳، فصلنامه حقوقی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، پاییز ۱۳۸۸٫

۳- سرمدی، واله، علی، اصغری، عبدالرضا، پیشگیری اجتماعی از جرم در قانون برنامه پنجم توسعه، شماره ۴، آموزه‌های حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، پاییز و زمستان ۱۳۹۱٫

۴- شعاع کاظمی، مهرانگیز، صفاری، علی، انتقادات وارده بر پیشگیری وصفی از جرم، مجله تحقیقات حقوقی، شماره ۳۶-۳۵

۵-شعاع کاظمی، مهرانگیز، انتقادات وارده به پیشگیری وضعی از جرم، شماره ۳۶-۳۵، مجله تحقیقات حقوقی،

۶- شعاع کاظمی، مهرانگیز، جرم و راههای پیشگیری از آن، شماره ۱۰۳٫، خانه معرفت، ۲۰۱۴/ ۰۴/۲۱٫

۷ شعاع کاظمی، مهرانگیز، مبانی نظری پیشگیری از وقوع جرم، شماره ۳۴-۳۳، مجله تحقیقات حقوقی، ۱۳۰

۸- گروه پژوهشی حقوق جزا و جرم شناسی اداره کل پژوهش اطلاع رسانی، نقد و بررسی لایحه پیشگیری از جرم، فصلنامه اطلاع رسانی حقوقی.

۹- گروه پژوهشی حقوق جزا و جرم‌شناسی اداره کل پژوهش اطلاع‌رسانی، فصلنامه اطلاع‌رسانی حقوقی.

۱۰- اصغری، عبدالرضا، پیشگیری اجتماعی از جرم در قانون برنامه پنجم توسعه، آموزه‌های حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره ۴، پاییز و زمستان ۱۳۹۱٫

مقدمه

واژه پیشگیری را از نظر لغوی، جلوگیری کردن، مانع شدن، جلو بستن و یا از پیش جلوی شیوع بیماری یا رویداد و حادثه یا مصیبتی را گرفتن، معنا کرده‌اند. با توجه به معنای لغوی پیشگیری این واژه هم به معنای پیش‌دستی کردن، پیشی گرفتن و جلوی چیزی رفتن و هم به معنای آگاه کردن و هشدار دادن است اما از میان این معناها در جرم‌شناسی پیشگیرانه معنای نخست مدنظر است. براساس این معنا با اتخاذ تدابیر و به کارگیری اقدامات مناسب باید به استقبال جرم رفت و از ارتکاب این پدیده جلوگیری کرد. (چاله چاله، اصول مبانی پیشگیری، ص۴۶-۴۷)

آقای گسن، جرم‌شناس فرانسوی، برای پیشگیری یعنی «اقدام نسبت به عوامل و فرایندهای بزهکاری» چهار معیار در نظر گرفته است.

۱-اقدامی پیشگیرنده تلقی می شود که هدف اصلی آن تضمین پیشگیری از بزهکاری یا «انحرافات جرم گونه» باشد، یعنی اقدام مؤثر علیه عوامل یا فرایندهایی که در بروز بزهکاری و انحراف، نقش تعیین کننده و قاطع ایفا می کنند.

۲-تدابیر یا اقدام های پیشگیرنده جنبه جمعی دارد، یعنی مخاطب آن، کل جمعیت یا گروه یا بخش معینی از آن است.

۳-زمانی که هدف، اجتناب از انتخاب رفتارهای مجرمانه یا منحرفانه است، اقدام‌ها یا تدابیری پیشگیرانه خوانده می شود که قبل از ارتکاب اعمال بزهکارانه یا کجروانه و نه بعد از آن اعمال شوند.

۴- و بالاخره، اگر پیشگیری شامل اعمال تدابیر یا اقدامهایی قبل از ارتکاب هر جرم کیفری یا پیش از انتخاب هر رفتار منحرفانه است، در این صورت، این تدابیر یا اقدامها نمی تواند مستقیماً قهرآمیز و سرکوبگر باشند، زیرا اعمال سرکوبی کیفری مستلزم آن است که جرمی قبلاً ارتکاب یافته باشد.

آقای گسن با توجه به این معیارهای چهارگانه معتقد است که «پیشگیری شامل مجموع تدابیر سیاست جنایی- به استثناء تدابیر نظام کیفری – می شود که غایت یا انحصاری یا لااقل جزئی آن، تحدید امکان وقوع مجموع اقدامهای مجرمانه از طریق غیرممکن کردن، دشوارتر کردن یا کمتر محتمل کردن آنها است».(چاله چاله، اصول مبانی پیشگیری، ص۴۶-۴۷)

در جرم شناسی، پیشگیری عبارت است از: به جلوی تبهکاری رفتن با استفاده از فنون گوناگون مداخله به منظور ممانعت از وقوع بزهکاری. از نظر علمی می توان گفت: مراد از پیشگیری هر فعالیت سیاست جنایی است که غرض انحصاری یا غیر کلی آن تحدید حدود امکان پیشامد مجموعه اعمال جنایی از راه غیر ممکن الوقوع ساختن یا ساخت و دشوار کردن احتمال وقوع آنهاست بدون اینکه به تهدید به کیفر یا اجرای آن متوسل شوند.

از زاویه ای دیگر پیشگیری از جرم را می‌توان مجموعه اقدامات و تکنیک‌ها اتخاذی توسط جامعه و دولت که با هدف کاهش میزان وقوع جرایم اتخاذ می‌شود تعریف کرد.

بحث پیشگیری از جرم را آن دسته از حقوقدانانی پیش کشیدند، که نظام کیفری را برای کاهش اثرات بزه، کافی نمی‌دانستند و به عنوان نمونه یکی از نخستین پیشگامان این وادی، جرمی بنتام است. به نحوی که وی در جستجوی راه حلی مناسب برای محو جرایم به ابزارهای مکمل اندیشیده و بر نقش آموزش و پرورش و مذهب و دولت در کنار اهرم اعمال کیفر و بهره‌گیری از تأثیرات پیشگیرانه‌ی آن تاکید نموده است.

مبحث اول: پیشگیری عمومی و پیشگیری اختصاصی

در پیشگیری عمومی اقدام علیه عوامل بزهکاری عمومی مورد توجه است. بدیهی است نهادهای مردمی و خود مردم از جمله خانواده، مدرسه، محله و… و محیط سربازی در این نوع پیشگیری نقش عمده‌ای دارند. حال آن که در پیشگیری اختصاصی، عوامل اختصاصی پیشگیری جرایم و خنثی کردن آنها مورد توجه قرار می‌گیرد. (چاله چاله، اصول مبانی پیشگیری،  ص۶).

پیشگیری اختصاصی عبارت است از مجموعه تدابیر به منظور جلوگیری از تکرار جرم در این گونه از پیشگیری برخلاف پیشگیری عمومی کیفری به مجرمان و نه بزهکاران احتمالی بلکه مجرمان واقعی مدنظر قرار می‌گیرد.

هدف از تدوین برنامه‌ها در پیشگیری جلوگیری از تحقق جرم دومین توسط مرتکبان است. در این نوع پیشگیری دو ابزار مهم به منظور جلوگیری از تجری مرتکبان وجود دارد:

۱-اصلاح، درمان و بازپروری

۲-سزادهی و تشدید مجازات

در گونه نخست، سعی بر بازگرداندن مجرمان به دامان جامعه و تبدیل آنها به افرادی که دارای منش اجتماعی و غیرتهاجمی است و در گونه دوم تلاش برای سرکوب بزهکاران و طرد ایشان از جامعه است، ولی هر دو ابزار یاد شده در یک منطقه مشترک‌اند که همان توجه به شرایط روحی و روانی بزهکاران است. در عمل به نظر می‌رسد رویکرد این دو سیاست کاملاً با هم متفاوت است.

هدف سیاست اصلاح و درمان، شناسایی عوامل مؤثر در گرایش شخص به بزهکاری و خنثی‌سازی آن از طریق بازپروری و احیاء شخصیت اجتماعی بزهکار است، ولی در سیاست سزادهی یا تشدید مجازات هدف ایجاد ارعاب و ترس درمیان بزهکاران از ارتکاب جرم دومین است به گونه‌ای که بزهکار در محاسبات ذهنی خود ریسک ارتکاب مجدد جرم را بسیار زیاد ارزیابی کرده و از آن چشم‌پوشی کند.

ابزار تشدید مجازات در این سیاست بر اساس دیدگاه بنتام استوار گشته است. به عبارت دیگر، بالا بردن مجازات منافع حاصل از ارتکاب جرم را پایین می‌آورد.

رویکردهای موجود در حوزه پیشگیری از جرم سه رویکرد مکانیکی، اصلاحی و تنبیهی خارج نیستند. رویکردهای مکانیکی، تحلیل مکانیکی، وضعیت محور و فرصت‌مدارانه از ارتکاب جرم دارند. در این رویکرد ارتکاب جرم معلول یک «فرصت» است. این رویکردها، تحلیلی مکانیکی از وقوع جرم نیز ارائه می‌دهند و جرم را بهترین انتخاب مجرم و معادله ناشی از «هزینه و سود» ارتکاب جرم می‌دانند. در این رویکرد مجرم فردی عقلانی تلقی می‌شود که حساب‌گر است و هنگامی دست به ارتکاب جرم می‌زند که سود حاصل از ارتکاب جرم از هزینه آن بیشتر باشد.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .