عنوان
تعداد صفحات: ۲۲
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
یکی از مواردی که اهمیت و ضرورت موضوع را نمایان می سازد، جایگاه دعا و ارتباط با خدا در زندگی انسان است، به گونهای که دعا و پرستش بخشی جدایی ناپذیر از حیات معنوی فرد با ایمان است و نقشی حیاتی در رشد شخصیت روحانی او دارد. در واقع فردی که وقت کافی به دعا نمیدهد و در برنامه روزانهاش زمانی مشخص، به دعا اختصاص نمیدهد، نمیتواند زندگی پیروزمندانه و شخصیت بالغی داشته باشد. پس دعا را میتوان مهمترین بخش زندگی روحانی شخص با ایمان دانست به این معنا که اگر مهمترین هدف آفرینش انسان را ارتباط با خدا بدانیم، دعا فرصتی برای این ارتباط است و به این هدف تحقق میبخشد.[۱] دعا اختصاص به بخش خاصی از زندگی ما ندارد از آنجا که رابطهای دوستانه با خداست و این رابطه در همه ابعاد زندگی ما انسانها جریان دارد و بر همه آنچه انجام دادیم و میدهیم، تاثیر گذار است.[۲]
از سوی دیگر انسانها به مثابه بخشی از خلقت، پیوسته در حال دعاکردن هستند، به گونهای که هیچ لحظهای از زندگی، خالی از دعاکردن نیست؛ و همه حالتهای طبیعی که از قلب تفکیک ناپذیرند، روح دعا هستند. بنابراین هر چه قلب اراده میکند، دعا است. و اگر تمایلات و آرزوهای قلبی به سمت خدا نَرود، بی تردید به سمتی میرود که موجب دوری انسان از خدا میشود.[۳] بنابراین دعا موضوعی مهم در ادیان است. پرداختن به دعا در حقیقت، پرداختن به بخشی از الهیات ادیان به شمار میرود. الهیاتی که خود را در عبارات دعایی آشکار کرده است.
واژه های کلیدی : دعا، دعا در ادیان ، مسیحیت، دعاهای اساسی مسیحیت
چکیده ۴
مقدمه ۵
مفهومشناسی ۶
۱٫ دعا ۶
۲٫ دعاهای اساسی مسیحیت ۸
۳٫ مزامیر ۹
دعاهای اساسی در مسیحیت ۱۰
۱٫ دعای ربّانی (دعای خداوند) ۱۲
۲٫ درود بر مریم مقدس ۱۲
۳٫ دعای صبح ۱۳
۴٫ دعای شب ۱۴
۵٫ دعای آمرزش ۱۴
۶٫ اعتقادنامه رسولان ۱۶
۷٫ اعتقادنامه نیقیه ۱۷
۸٫ مزامیر ۱۷
فهرست منابع ۲۰
دروس مقدماتی در مورد زندگی مسیحی و اصول اعتقادات(بیتا)(بی جا).
والز، اندرو(۱۳۸۵)، مسیحیت در جهان امروز، احمد رضا مفتاح، حمید بخشنده، قم، نشر ادیان.
سموئیل، یوسف(۱۳۸۴)(۲۰۰۵م)، المدخل الی عهد القدیم، قاهره، دارالثقافه.
الخوری، بولس الفعالی(۱۹۹۵)، المدخل الی الکتاب المقدس، لبنان، منشورات المکتبه البولسیه، ج۳٫
آرهینلز، جان(۱۳۸۵)، فرهنگ ادیان جهان، عین, پاشایی، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان.
دیتریش، بونهافر(بیتا)، مشارکت مسیحی، عیسی دیباج، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
جرج برانتل(۱۳۸۱)، آئین کاتولیک، حسن قنبری، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب.
مفتاح، احمد رضا، سلیمانی، حسین، قنبری، حسن(۱۳۹۳)، تعالیم کلیسای کاتولیک، قم، نشر ادیان.
مک گراث، آلیستر(۱۳۸۴)، درسنامه الهیات مسیحی، بهروز حدادی قم، جلد اول.
مک گراث، آلیستر(۱۳۹۲)، درسنامه الهیات مسیحی، محمد رضا بیات، وحید صفری، علی شهبازی، اعظم مقدم و کوثر طاهری، قم، انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، جلد دوم.
استیون، اف براون(۱۳۹۱)، آئین پروتستان، فریبرز مجیدی، قم، نشر ادیان.
اف.ام.جلی، ای.آر.کرول(۱۳۸۳)، “مریم شناسی”(ترجمه طیبه مقدم)، هفت آسمان، قم، شماره ۲۴، سال ششم.
دعا در ادیان، به ویژه در ادیان ابراهیمی، صرفاً یک خواهش و تمنّای انسانی از خدا به شمار نمیآید؛ بلکه در حقیقت روایتگر رابطهی انسان و خدا، و نیز شناختی است که این ادیان از خدا ارائه میدهند. بر این اساس، دعا را باید انعکاس الهیات این ادیان و آموزههای آنها دربارهی رابطه خدا و انسان دانست. در حقیقت، ایمان در ادیان ابراهیمی در عینیترین شکل، خود را به صورت دعا آشکار میکند. از سوی دیگر، دعا بخش عمدهای از رفتار دینی ایمانداران این ادیان است. معمولاً آنها روزانه به انجام نیایشهای خاص دعوت میشوند و بر رابطه خود با خدا تأکید میکنند. شاید به همین دلیل است که ادبیات دعایی این ادیان غنی و شایستهی مطالعه است. این ادبیات دعایی پیشتر در متون خاص جمعآوری شده است. یکی از این منابع در دینِ مسیحیت، مزامیر داود است.
در مسیحیت مجموعههای دعایی فراوانی به چشم میخورد که شامل دعاهای عیسی مسیح و مزامیر داود و دعاهای آباء مانند: آگوستین (بخشهایی از کتاب اعترافات آگوستین)، آنسلم و پاپ گریگوری دوم ،یوحنای زرّیندهان و… هستند.این دعاها، دعاهای روزانه و مشترک مسیحیان را تشکیل میدهند.در این مقاله به مفاهیم و مضامین متون دعایی مسیحیت با تاکید بر مزامیر داوود بررسی می کنیم.
دعا یک فعالیت مذهبی بنیادین است و ماهیت آن ارتباط و گفتوگو با خداوند میباشد. این ارتباط ممکن است کلامی یا غیرکلامی باشد، لذا دعا، ارتباط انسان با امری مقدس یا گفتوگویی درونی با خداوند تعریف میشود.
دعا در مسیحیت: دعا در انگلیسی معادل “prayer” آمده است درسنت مسیحی دعا از گفت و گو و ارتباط با خدا فراتر رفته و به نوعی متحد شدن با او است. از این رو تنها بر درخواست محدود نمیشود بلکه سپاس، ستایش، اعتراف و… و دیگر جنبهها را نیز به همراه دارد در سنت مسیحی هدف نهایی دعا تنها خواستن نیست بلکه تجلیل و ستایش نام خداوند نیز است.
دعا یک بعد از زندگی مسیحیان نیست بلکه همان ماهیت آن است چنانچه تمام زندگی عیسی بیانگر همین ارتباط است.
بر اساس کتاب مقدس دعا تنها یک فعالیت بشری نیست، بلکه یک گفتوگوی شخصی با خداوند حیّ و راستین است. دعا از سوی انسان آغاز نمیشود بلکه خدا آغازگر دعا است. خدا در انسان ایجاد انگیزه میکند تا آنچه را که خوشایند او میباشد، بخواهد و انجام دهد.(فیلیپیان۲:۱۲٫۱۳) و او محرک ما برای دعاکردن است،[۱] لذا دعا تنها تسلیمشدن به ندای الهی است.[۲]همانگونه که عیسیمسیح فرمود: همه افکار، آرزوها و تمایلات ما از قلبهای ما بر میآیند، دعا به ما کمک میکند تا قلبهایمان را به سوی خداوند بگشاییم تا او به واسطه روحالقدس ما را التیام بخشد و تقویت کند. قلب، جایی است که خداوند ما را لمس میکند. اگر ما با ایمان، امید و محبت زندگی کنیم، قلب محل سکونت خداوند میشود.
[۱]. R. spear (2002), p.29,30.
[۲]. yves lacoste (2005), p.1369.
[۱]. دروس مقدماتی در مورد زندگی مسیحی و اصول اعتقادات(بیتا)، ص۲۸٫
[۲]. Foster (1999).
[۳]. Jsvand and neil (2001), p.101,103.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر