عنوان

مقاله انسان با آفریده های خدا

تعداد صفحات: ۷۶

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

در این مقاله مختصری از زندگی سعدی و  آثار وی آورده شده است.سپس آنچه در اندیشه سعدی باعث پیوند انسان با خداوندو آفریده هایش می گردد بازگو می کند.  جلوه‌هایی از پیوند بین انسان با خدا مانند تسلیم و رضایت از خدا، شکرگزاری، احسان و خاکساری و … ، جلوه هایی از پیوند انسان با هم نوع خود به ویژه پیوند بین پادشاه و مردم ، توجه به یتیم، صبر و بردباری و  میهمان نوازی جلوه‌هایی هستند که سبب پیوند انسان با هم نوع خود می‌گردد.سعدی باور دارد که انسان نسبت به خودش هم یک مسئولیتی دارد که در این بخشی از مقاله از جلوه‌هایی صحبت شده که در واقع پیوند دهنده‌ی انسان با خویشتن است و سبب خودسازی او می‌گردد، پیوند‌هایی هم چون: در غم خویش بودن، تواضع و فروتنی، پرهیز از غرور، خودپرستی و…  و در نهایت در بوستان سعدی جلوه‌هایی از آفرینش خداوند وجود دارد که انسان در پیوند و ارتباط با آنهاست. پیوند‌هایی هم چون: طبیعت، جانوران و… که از این جلوه‌ها و چگونگی پیوند انسان با آنها صحبت شده است.

کلید واژه­ها:  خداوند، سعدی، بوستان، پیوند، جلوه­ها

فهرست مطالب

چکیده ۵
مقدمه ۶
زندگی سعدی ۸
آثار سعدی ۱۰
۱- بوستان یا سعدی نامه: ۱۰
۲- گلستان ۱۱
بوستان از دیدگاه ارباب قلم ۱۲
پیوند انسان با خداوند ۱۳
۱- سپاسگزاری ۱۴
۲- امید پیوند دهنده‌ی انسان با خداوند ۱۷
۳- خاکساری نردبان عروج ۱۸
۴- توجه به شریعت ۲۰
دین داری ۲۰
نماز گزاری ۲۱
توبه و بازگشت ۲۲
عبادت و اطاعت از خداوند ۲۳
دوری از هوای نفس ۲۵
پیوند انسان با هم نوعان ۲۷
۱- پیوند سلطان با مردم ۲۷
رعیت پروری سلطان ۲۹
توجه به نویسندگان و جنگجویان ۳۶
عدل و انصاف پادشاه ۳۷
۲ – توجه به سالخوردگان و با تجربه‌ها ۴۰
۳- توجه به یتیمان ۴۱
۴- میهمان نوازی ۴۴
۵- صبر و بردباری ۴۶
۶- بخشش به دیگران نردبان عروج ۴۷
پیوند انسان با خویشتن ۴۹
۱- غم خواری خویش ۵۰
۲- ترک غرور و خودپرستی ۵۱
۳- تواضع و فروتنی ۵۳
۴- پرهیز از خودنمایی ۵۴
۵- پرهیز از شکم بارگی ۵۵
۶- ترک آز ۵۶
پیوند انسان با جلوه های طبیعت ۵۸
۱- توجه به طبیعت ۵۸
۲- توجه به جانوران ۶۲
۳- توجه به دیگر جلوه‌های طبیعت ۶۸
نتیجه گیری ۷۱
منابع و مأخذ ۷۳

منابع

قرآن کریم

سعدی شیرازی، مصلح الدین، ۱۳۶۸٫ بوستان (سعدی نامه). تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، چاپ یازدهم، انتشارات خوارزمی. تهران

…………..،۱۳۶۶٫ شرح گلستان. شرح محمد خزائلی. چاپ ششم، چاپخانه احمدی- ناشر سازمان انتشارات جاویدان. تهران

…………. ۱۳۶۳٫ کلیات سعدی. مقدمه و شرح از محمدعلی فروغی ذکاالملک، چاپ اول، چاپخانه احمدی. انتشارات ایران. تهران

………..، ۱۳۶۹٫ قصاید سعدی. انتخاب و شرح، جعفرشعار، مقدمه حسن انوری، چاپ اول، ناشر. شرکت چاپ و انتشارات علمی. تهران

ماسه،‌هانری. ۱۳۶۴٫ تحقیق درباره سعدی. ترجمه غلامحسین یوسفی و محمدحسن مهدوی اردبیلی، چاپ اول، چاپخانه خواجه. انتشارات توس. تهران

صفا، ذبیح الله. ۱۳۶۶، تاریخ ادبیات در ایران. چاپ دوازدهم، چاپخانه رشدیه- انتشارات فردوس. تهران

یوسفی، غلامحسین. ۱۳۵۸٫ چشمه‌ی روشن، دیداری با شاعران. چاپ دوم. چاپخانه مهارت. انتشارات علمی. تهران

حافظ شیرازی. شمس الدین محمد. ۱۳۶۶٫ دیوان حافظ. به کوشش خلیل خطیب رهبر. انتشارات دانشگاه تهران- چاپ چهارم، ناشر کتابفروشی صفی علی شاه. تهران

گروه معارف سبز. ۱۳۹۰٫ اخلاق پسندیده در قرآن کریم. چاپ اول، ناشر کتاب سبز. تهران

مقدمه

پیوند انسان با خداوند و جلوه‌های آفرینش، یکی از درون مایه‌های شعری اغلب شاعران عرصه زبان و ادبیات فارسی از دوره‌ی آغازین شعر تاکنون بوده است. این ویژگی در شعر و اندیشه‌های برخی شاعران به دلایل خاص بیشتر نمود پیدا کرده است.

سعدی شیرازی شاعر بنام سبک عراقی که در قرن هفتم می زیست در اشعار خویش به ویژه بوستان تلاش کرده است با ترسیم مدینه‌ی فاضله در ذهن خویش انسان‌ها را بدین سمت و سو سوق دهد.

سعدی چون پیامبری بود که در یک دوره از تاریخ سیاسی ایران ظهور کرد که جامعه‌ی ایرانی در گرداب پیامدهای ناشی از قتل و غارت‌های قوم مغول دست و پا می زد. آنجا که یأس و ناامیدی بر پیکره‌ی اخلاقی ایرانیان ضربه می زد و آنها را به سوی فلاکت و نابودی سوق می‌داد.

درآن برهه از تاریخ ایران، هر چند خطه‌ی فارس با تدبیر حاکمان آن از این غارت‌ها در امان مانده بود؛ ولی سعدی می‌داند که گرد و غبار غم و رنج این فتنه به جای جای ایران پراکنده می‌شود.

اکنون او به عنوان یک اصلاح گر که افکاری برتر از اندیشه‌های بشری زمان خود دارد چه وظیفه‌ی خطیری را بر دوش می‌کشد. چگونه باید عمل کند که امیدی روشن به آینده فرا روی بشر ناامید قرار گیرد.

سعدی سال‌ها در میان اقوام مختلف زیست و با اخلاق گروه‌های زیادی از مردم آشنا شد و تجربه‌ها آموخت تا با کوله باری از تجربه و احساس قدم به زادگاه خود، شیراز، بگذارد و آنچه را می‌داند و در اندیشه خود می‌گذراند در بوستان و گلستان به نگارش در آورد تا آیندگان را بهره­­ها باشد.

در این مقاله به جلوه‌های پیوند انسان با خداوند و آفریده‌های او می پردازد. پیوند و ارتباط بنده با خداوند و آفریده‌های او در بوستان هدف متعالی است که سعدی با شیوه‌ی تمثیل و حکایات در کلام خود به تصویر می‌کشد تا رسالتی که در دنیای اندیشه‌ی پربار خود دارد به انجام برساند.

در جلوه گاه‌اندیشه‌ی سعدی آن چه به روشنی قابل تصور است همه چیز حول محوری استوار که همان آفریدگار است، می چرخد.

زندگی سعدی

سعدی از محبوب­ترین و معروف­ترین شاعران و نویسندگان ایرانی که در سده­ای از تاریخ ادبیات ایران ظهور کرد که تأثیر زیادی بر سبک نویسندگان و شاعران بعد از خود گذاشت.

برای شناخت سعدی و شخصیت او بهترین راه شناخت آثار او به ویژه بوستان و گلستان است. البته تمام وقایع زندگی­ اش را که حتی خود نیز در آثارش به ان اشاره کرده است نمی توان باور کرد، زیرا بعضی از آن­ها با واقعیت­های زمانی و آیین­های اقوام تناقض دارند، علاوه بر این از معاصران سعدی نیز اطلاعات بسیار کمی درباره­ی وی به دست آمده است.

به هر حال برای درک بهتر آثار سعدی تا حدامکان زندگی و را از طریق آثار خودش دنبال می­کنیم.

«نام او مصلح، لقبش شرف الدین و عنوان شعری اش، «سعدی» است که بنابر مشهور باید از نام سعد بن ابی بکر، اتابک سلغری زمان خود گرفته باشد.» (صفا، ۱۳۶۱، ج ۲: ۱۲۵)

او در حوالی سال ۶۰۶ هجری قبل از حمله‌ی مغول در خانواده‌ای که پدران او به تعبیر خودش «همه عالمان دین بودند» (حکایت، ۱۳۶۳: ۷۰۰) در شهر نشاط انگیز شیراز دیده به جهان گشود. این کودک بی قرار که از پدر، یتیم مانده

«مرا باشد از درد طفلان خبر              که در طفلی از سر برفتم پدر»          ۱۱۵۲-۸۲

و خاطره و محبت‌های از دست رفته وی شیراز را با همه‌ی جلوه و جمالش برای او ناگوار کرده بود و دامن تربیت نیای مادری اش هم نتوانسته بود خلأ ناشی از فقدان پدر را پر کند و دیگر با ایام جوانی و جمال جویی فاصله‌ی چندانی نداشت، به سفری دراز و پرخاطره و لبریز از تجربه و دانش اندوزی رهنمون شد.

او که آموزشهای مقدماتی را در زادگاه خود آموخته بود در حدود سال ۶۲۰ هجری که دو سه سالی از یورش مغولان به سرزمین‌های شرقی ایران می‌گذشت برای اتمام تحصیلات، راه بغداد را در پیش گرفت. در آنجا بود که تحت تأثیر صوفی نامدار شیخ شهاب الدین بهروردی (۶۲۲ ق) قرار گرفت (براون، ۱۳۶۶: ۲۱۱)

سعدی چندی را در بغداد گذراند اما ناگهان انگیزه‌ی دانش اندوزی در او به سوی جهان گردی بدل شد و از بغداد راه دیگر بلاد عربی را در پیش گرفت.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .