عنوان
تعداد صفحات: ۳۲
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
طی سال های اخیر، رابطه میان توسعه مالی و رشد اقتصادی بطور گسترده ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سؤال اساسی این است که آیا توسعه مالی موجب تسریع و تسهیل رشد اقتصادی می شود؟ پژوهشگران، سیاست های اقتصادی متعددی را بر رشد اقتصادی موثر می دانند که یکی از این سیاست ها، توسعه بخش مالی است. ارتباط نظری میان توسعه مالی و رشد اقتصادی به مطالعه شومپیتر ( ۱۹۳۴)[۱] مربوط می شود. وی خدمات واسطه گری مالی را از ملزومات اساسی توسعه اقتصادی تلقی می کند. اکثر الگوهایی که ارتباط میان خدمات مالی و رشد اقتصادی را بررسی می کنند، در چارچوب مدل های نئوشومپیتری دسته بندی می شوند. کارکرد مالی در این الگوها از دو کانال نرخ انباشت سرمایه و نرخ نوآوری، بر رشد پایدار اقتصادی اثر می گذارد. تفاوت این الگوها با مدل ها ی رشد برون زا عمدتاً مربوط به جایگاه تغییرات فن آورانه است. همچنین در مدل های درون زا، با فرض بازدهی غیر نزولی، سیاست های اقتصادی و اجتماعی از طریق اثرگذاری بر انباشت سرمایه انسانی و فیزیکی و همچنین کارایی عوامل تولید، بر رشد بلند مدت اقتصادی موثر هستند.
واژگان کلیدی: نظام مالی، رشد اقتصادی، مدل شومپیتر
چکیده ۴
مقدمه ۵
مفهوم رشد اقتصادی ۷
عوامل تعیین کننده رشد اقتصادی ۸
نقش عوامل تولید در رشد اقتصادی ۱۰
زمین و نقش آن در رشد اقتصادی ۱۱
سرمایه و نقش آن در رشد اقتصادی ۱۱
تکنولوژی و نقش آن در رشد اقتصادی ۱۲
نقش نیروی کار در رشد اقتصادی ۱۳
انواع نظامهای مالی ۱۳
نظام مالی بازار محور ۱۴
نظام مالی بانک محور ۱۵
نظام بازار محور و بانک محور در کنار یگدیگر ۱۶
وظایف نظام مالی ۱۷
ارتباط بین توسعه مالی و رشد اقتصادی ۱۸
پیشینه تحقیق ۲۲
نتیجه گیری ۲۷
منابع ۲۸
صنوبر، ناصر؛ معطوفی، علیرضا؛ مجموعه مقالات و همایشهای مدیریت مالی بازارسرمایه و گزارشگری، دبیرخانه همایش مدیریت مالی، بازار سرمایه و گزارشگری، ۱۳۸۶، ص۶۱- ۷۵
علمی، زهرا؛ جمشیدنژاد، امیر؛ «اثر آموزش بر رشد اقتصادی ایران در سالهای ۱۳۸۲-۱۳۵۰»، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی «ویژه اقتصاد»، ۱۳۸۶، شماره ۲۶
علوی راد، عباس؛ نصیری زاده، حمیدرضا؛ «بررسی رابطه بین سرمایه انسانی و رشد اقتصادی در اقتصاد ایران تحلیل آماری به روش اقتصادسنجی ۱۳۷۵-۱۳۴۸»، نشریه اقتصادی شماره ۱۷۲-۱۷۱، ۱۳۸۰
کاشانی، فقهی، «تکمیل نهادهای مالی در کشور»، پژوهشکده پولی و بانکی، بهار ۱۳۸۰
امینی، علیرضا؛ حجازی آزاد، زهره ( ١٣٨٧ )؛ «تحلیل نقش سرمایه انسانی و تحقیق و توسعه در ارتقای بهرهوری کل عوامل در اقتصاد ایران»، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران، شماره ٣۵، ص ۳۰-۱
نیلی، مسعود؛ نفیسی، شهاب؛ «رابطه سرمایه انسانی و رشد اقتصادی با تأکید بر نقش توزیع تحصیلات نیروی کار مورد ایران سالهای ۱۳۷۹-۱۳۴۵»؛ فصلنامه پژوهشهای اقتصادی ایران، مرکز تحقیقات اقتصاد ایران دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۸۲
کریس، بروکس (۱۹۷۱) (نویسنده)؛ «مقدمهای بر اقتصادسنجی مالی»، بدری، احمد؛ عبدالباقی، عبدالمجید؛ (مترجمان)، تهران: انتشارات نص
کمیجانی، اکبر؛ معمارنژاد، عباس (۱۳۸۳)؛ «اهمیت کیفیت نیروی انسانی و R&D (تحقیق و توسعه) در رشد اقتصادی ایران»، فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، شماره ۳۱
کوزنتس، سیمون؛ «رشد نوین اقتصادی»، مرتضی قرهباغیان (مترجم)، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۲، ص۱۱
بازار مالی مکانی است که در آن داراییهای مالی مورد مبادله قرار میگیرند. البته با پیچیده شدن روشها و ابزارهای مبادله در سطح ملی و بین المللی، در بسیاری از موارد واژه مکان معنای محصلی نمییابد. بر این اساس میتوان گفت که بازار نهادی است که در چارچوب آن انواع مبادلات، اعم از مبادلات کالاها، خدمات و داراییهای مالی، بین عرضه کنندگان و تقاضاکنندگان تحقق پیدا میکند (راستاد،۱۳۸۰). بازارهای مالی، دارای نقش کلیدی در تجهیز و هدایت وجوه موجود در اقتصاد به سمت بخشهای تولیدی و صنعتی و به تبع آن بهبود رشد اقتصادی هستند. توسعهی اقتصادی، مستلزم انباشت سرمایه است. بازار سرمایه به عنوان یکی از رکنهای بازار مالی، نقش به سزایی در بسیج امکانات مالی و سرمایهای به منظور رشد و توسعهی اقتصادی کشورها دارد و هماکنون در بسیاری از کشورهای جهان، نقش تأمین مالی اعتبارات مورد نیاز بنگاههای اقتصادی را برعهده دارند (صنوبر، ۱۳۸۶). نقش و اهمیت نظام مالی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی کشورها به صورتی است که میتوان تفاوت اقتصادهای توسعه یافته و توسعه نیافته را در درجهی کارآمدی و کارآیی نظام مالی آنها جستجو کرد (کاشانی، ۱۳۸۰). به تغییر کمّی هر متغیر طی یک دوره معین زمانی، رشد[۱] گفته میشود (متوسلی، محمود؛ ۱۳۸۲، ص۱۱). رشد، افزایش بلندمدت ظرفیت تولید به منظور افزایش عرضه کل جهت تأمین نیازهای جمعیت است (تودارو، مایکل؛ ۱۹۴۲، ص۱۱۷). در واقع رشد اقتصادی هر کشور، بیانگر رشد مداوم تولید است که در اغلب موارد، با افزایش جمعیت و یا معمولاً با تغییرات زیربنایی همراه است (کوزنتس، سیمون؛ ۱۹۰۱، ص۱۱).
پروفسور سیمون کوزنتس، که در سال ۱۹۷۱ به خاطر اثر بیسابقهاش در زمینهی اندازهگیری و تحلیل رشد تاریخی درآمد ملی کشورهای پیشرفته جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد، رشد اقتصادی یک کشور را چنین تعریف میکند: «افزایش بلند مدت ظرفیت تولیدی به منظور عرضهی کالاهای هر چه متنوعتر اقتصادی به مردم». این رشد ظرفیت بر پایه تکنولوژی پیشرونده و تعدیلات نهادی و ایدئولوژیکی استوار است. هر سه جزء اصلی این تعریف اهمیت زیادی دارند:
افزایش مستمر تولید ملی شاخص رشد اقتصادی است و قدرت تأمین رشتهی وسیعی از کالاها، نشانه بلوغ اقتصادی است.
تکنولوژی پیشرونده زمینه یا پیشنیاز رشد اقتصادی مداوم است، اما این پیشنیاز شرط لازم است نه کافی. در هر حال، به منظور تحقق رشد بالقوهای که جزء ذاتی تکنولوژی جدید است باید
تعدیلات نهادی، رفتاری و ایدئولوژیکی صورت گیرد. نوآوریهای تکنولوژیکی بدون نوآوریهای اجتماعی شبیه لامپ بدون برق است- نیروی بالقوه وجود دارد ولی بدون عوامل مکمل هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
[۱]. Growth
[۱] Schumpeter (1934)
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر