عنوان
تعداد صفحات: ۳۶
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
از دیرباز مبحث زمان و مدیریت بر آن مورد توجه انسان بوده است علما و دانشمندان نقطه نظرات گوناگون ارائه کردهاند که در دین اسلام نیز اهمیت زمان و لزوم بهره گیری مناسب از آن مورد تأکید قرار گرفته است. حضرت علی(ع) میفرماید.
فرصتها همانند ابری در حال سپری شدن هستند، قبل از آن که از دست بروند آن را غنیمت شمارید تا دچار پشیمانی نگردید.
امروزه نیز مدیریت زمان در علم مدیریت از جایگاه ویژه ای برخوردار است از این رو مدیریت زمان علم کنترل زمان و استفاده صحیح از آن نیز نامیده میشود (مرکز اطلاعات فنی ایران، ۱۳۸۸)
مقوله مدیریت زمان سالهاست که ذهن افراد و صاحب نظران را به خود مشغول کرده حقیقت آن است که ما باید خود را اداره کنیم نه زمان را، چرا که زمان اساساً اداره شدنی نیست و خواه یا ناخواه زمان میگذرد و این ما هستیم که بایستی از آن به خوبی استفاده کنیم. (خسروی و قربانی، ۱۳۸۳)
بطور کلی مدیریت زمان ایجاد زمینه مشارکت است برای هر فرد سازمانی در جهت اخذ نتیجه از وظایفی که برنامه تعیین میکند و در عین حال با حداکثر توان سعی در محترم شمردن سازمان دارد (اسفندیاری، ۱۳۸۳)
مدیران همواره بخش قابل ملاحظهای از وقت خود را صرف اموری میکنند که سودی برای سازمان آنها ندارد در صورتی که جوهره مدیریت زمان این است که مدیران بهترین و پرانرژی ترین اوقات خود را صرف مهمترین کارها کنند تا به بیشترین نتایج برسند (جسمی، ۱۳۷۹)
واژه های کلیدی:مدیریت زمان، مراحل مدیریت زمان، عوامل اتلاف وقت، اصول مدیریت زمان، هدف مدیریت زمان
چکیده ۴
مقدمه: ۵
تعریف مدیریت زمان ۸
اهمیت مدیریت زمان ۹
مراحل مدیریت زمان ۱۶
از نظر مدیریت زمان کارها به چند دسته تقسیم میشوند ۱۷
راههای ایجاد وقت ۱۸
هدف واقعی مدیریت زمان ۱۸
اصول مدیریت زمان ۲۳
نگاه به مدیریت زمان از منظر دین ۲۴
نتیجه گیری ۳۱
منابع ۳۴
– جسمی، یوسف. (۱۳۷۹، خرداد، تیر). مدیریت یعنی مدیریت زمان. تهران: انتشارات فرهنگ و تعاون
– رضائیان، علی. (۱۳۷۳). اصول مدیریت بازرگانی. تهران: سمت
– اسفندیاری، نادر. (۱۳۸۳). مدیریت زمان و رفتار سازمانی. تهران: انتشارات عابد
– خاکی، غلامرضا. (۱۳۸۰). مدیریت کار و زمان. مترجمان (بهروزی و همکاران). تهران: انتشارات قدیانی
– خاکی، غلامرضا. (۱۳۸۰). مدیریت زمان. تهران: انتشارات کوهسار
– الکوک، دبرا. (۱۳۸۰). مدیریت کار و زمان. مترجمان (بهروزی و همکاران). تهران: انتشارات قدیانی
– زیدآبادی، عباس. (۱۳۸۰). بررسی رابطه بین مدیریت زمان و عملکرد مدیران آموزشی. پایان نامه کارشناسی ارشد
– حجات، سعید. (۱۳۸۶). وقت هر چه باشد طلا نیست. www.pub.isu.a.ir . بازدید ۴/۱/۸۸
– لوئیس، دیوید. (۱۳۸۱). مدیریت زمان. مترجم (کامران روحشهباز). تهران: نشر ققنوس
– خسروی، حسن. قربانی، حسن. (۱۳۸۳). مدیریت زمان. تدبیر ۱۵۴۰
– مورگن استرن، جولی. (۱۳۸۰). مدیریت جامع زمان. مترجم (مهدی قراچهداغی). تهران: انتشارات پیک بهار
– سروش، عبدالحمید. (۱۳۸۴). مدیریت زمان. تهران: ناشر مولف
– اسلامی، سعید. (۱۳۷۳). مدیریت کاربردی وقت. تبریز: انتشارات فرهنگی تبریز
– پورظهیر، تقی. (۱۳۷۵). مقدمهای بر برنامهریزی آموزشی و درسی. تهران: نشر آگاه
– تقوی دامغانی، سیدرضا. (۱۳۸۲). نگرش به مدیریت اسلامی. تهران: انتشارات امیرکبیر
امروز تنها داشتن سرمایه،موقعیت و دانش برای کسب موفقیت در امور مربوط به کار کافی نیست ، زیرا یکی از عوامل بسیار مؤثر در حصول موفقیت استفاده صحیح و درست از زمان است. بی توجهی به ارزش و جایگاه زمان باعث می شود که فرد نیازی به بهره برداری صحیح از وقت احساس نکند و در نتیجه بها قداما تغیر ضروری و بیهود ه ای که مفید حال سازمان شنباشد بپردازد. دریک قرن اخیر و عمدتاً پس از انقلاب صنعتی به دلیل پیدایش سازمانهای نوپا و جدید ، پیچیده و در ارتباط با تکنولوژی های نو ، زمان و مدیریت آن بیش از پیش مورد توجه و نیاز انسانها قرار گرفته است.
عدم تقید و پایبندی به وقت و زمان در بخشهای مختلف جامعه و خصوصاً در سازمانها و نهادهای آموزشی باعث زیان های اجتماعی و اقتصادی فراوانی شده است.
در خصوص اهمیت و ارزش توجه به زمان ، در فرهنگ ها و زبان های مختلف صحبت های زیادی شده است. برخی از واقعیتهایی که در مورد زمان مطرح شده است عبارت اند از : زمان را نمی توان پس انداز و ذخیره کرد . افزایش زمان غیر ممکن است و در واقع مدیریت کردن زمان یک فرض نادرست به نظر میآید ، چرا که زمان قابل کنترل و مدیریت نیست ، فقط می توان گفت چگونه باید از زمانی که در دستم است بهره بگیریم . ما حتی قادر نیستیم استفاده یا عدم استفاده از زمان را انتخاب کنیم .بلکه فقط میتوانیم نوع استفاده از آنرا تعیین کنیم ، وقتی زمان را از دست دادیم دیگر نمیتوانیم آنرا جبران کنیم.
یکی از اساسی ترین جنبه های مدیریت وقت ، بهینه سازی استفاده از آن است. مدیریت زمان یعنی اینکه زمان و کار خویش را به دست گیریم و اجازه ندهیم که امور و حوادث ما را هدایت کنند (فرنر،۱۳۸۱؛۳۸).
زمان منبع بی مانندی است که اگر از دست برود جایگزینی نخواهد داشت و اهمیت دادن به آن و استفاده بهینه از زمان پیشینه ای دیرینه دارد .
در جوامع قدیمی حرکت ماه و خورشید مبنای درک زمان بود و هر چه جوامع تکامل بیشتری پیدا کردند ، مفهوم زمان پیچیده تر شد.
در دنیای موجودات زنده ، تنها انسان است که به زمان توجه دارد و سعی می کند آنرا کنترل کند. ادراک مفهوم زمان تحت تأثیر فرهنگ ما قرار دارد . این تأثیر پذیری از آنجا ناشی می شود که زمان مفهومی ذهنی است و نه یک واقعیت مادی(لوتار،۲۰۰۲؛۳۶(.
از طرف دیگر باید گفت ؛ با اینکه تمام مدیریت ها و امور مربوط به آن در جایگاه خود حائز اهمیت و با ارزش است ، اگر مدیریت آموزشی را با دیگر انواع مدیریت مورد مقایسه قرار دهیم ، اگر نگوییم متوجه اهمیت بیشتر آن می شویم ، دست کم باید گفت متوجه پیچیدگی ها ، ظرافت ها و حساسیت های آن نسبت به سایر مدیریت ها می شویم . به عبارت دیگر ، اگر آموزش و پرورش هر جامعه در رأس همه مسائل جامعه باشد ، مدیریت آموزشی در این سطح با همان نسبت جایگاه ارزنده و مهمی در بهسازی و توسعه جامعه خواهد داشت.
یکی از بهترین راههای استفاده از زمان محدود و با ارزش به کارگیری دائمی و هوشیارانه از مدیریت زمان است. تمام افراد موفق، در یک موضوع با هم توافق داشته و بر آن تاکید دارند. که در مقاطع مختلف زندگی به طور جدی روی سرمایه زمان خود و استفادههای احتمالی و نتایج آن به تفکر پرداختهاند و نوعی مدیریت زمان را عمال نمودند. «مدیریت زمان، عامل اساسی در موفقیت هر سازمان محسوب میشود، چیزی که تاکنون توجه چندانی به آن نشده است. مدیریت زمان و مدیریت کار اساساً معطوف به انضباط فردی است. نظامی که انتخاب میکنیم تا ما را در استفاده بهتر از فرصتمان یاری کند.» (الکوک، ۱۳۸۰، ص ۶)
خاکی مدیریت زمان را از دو بعد نگرشی و فنی اداری بررسی میکند: «بعد نگرشی نوع برخورد با زمان متاثر از ارزشهای فرهنگی فرد و جامعه است که فرد در آن زندگی میکند. برای اصلاح این بعد، فرد باید با ورود در فرایند «خودانتقادی تکاملی» هوشیارانه با پدیدهها روبهرو شود و سعی کند که بر پایه اصول حاکم بر زندگی شخصی و کاری خود، زمان را به امور گوناگون به نحو بهینه تخصیص دهد و از این طریق بهرهوری خویش را افزایش دهد و در بعد فنی اگر بپذیریم که زمان به عنوان اصلیترین سرمایه بشری نیازمند به مدیریت و اداره کردن در راستای تحقق اهداف است، باید در جستجوی روشها و فنونی برآمد که با استفاده و به کارگیری آنها امکان مدیریت بهتر فراهم آید. (خاکی، ۱۳۸۰، ص ۶-۷)
«مدیریت زمان یعنی این که کنترل زمان و کار خویش را بدست گیرید و اجازه ندهید که امور و حادثهها شما را هدایت کنند، به تعبیر دیگر اگر انسان در رابطه با جریانهای زندگی، انفعالی عمل کند، زمان او به شدت هدر خواهد رفت.» (خاکی، ۱۳۸۰، ص ۲۴)
مدیریت زمان به عنوان وسیلهای است که میتواند شما را از جایی که هستید به جایی که میخواهید، برساند.
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر