عنوان
تعداد صفحات:۵۶
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
در طول تاریخ تمدن بشری مسئله حرکت و حملونقل از اهمیت ویژهای برخوردار بوده به شکلی که همواره تأثیر به سزایی در پیشرفت جوامع انسانی داشته است. طبق منشور آتن شهرها باید چهار عملکرد حیاتی یعنی مسکن، کار، تفریح، ارتباطات (رفت و آمد شهری) را به نحو احسن در بطن خود داشته باشند )اوستروفسکی ، ۱۳۷۱ :۱۶۰ (. لذا شبکه ارتباطی و رفتوآمد شهری و در یک کلام حمل ونقل شهری از اهمیت زیادی برخوردار بوده و است .حمل ونقل یکی از مهمترین ارکان توسعهی شهری است که برای جابجایی مردم و کالاها ضروری بوده و دستیابی به بهرهوری سازنده در مناطق شهری فقط با تأمین نیازهای جابجایی برآورده خواهد شد .حمل ونقل پایدار شهری در واقع حرکت روان وسایل نقلیه، مردم و کالاهاست که مستلزم آسایش مردم و پایداری محیط با مطلوبترین هزینه و تلاش است ) احمدی و محرمنژاد، ۱۳۸۵ :۳ ). حمل ونقل به عنوان یکی از محوریترین عناصر کنترل کنندهی توسعه، نقش شاخص و ویژهای در زمینهی توسعه پایدار دارد .از این رو عبارت « حمل و نقل پایدار» بهوجود آمده است که بیان کنندهی سیاستهای خرد و کلان حملونقلی است تا در کنار هم بتوانند زمینهساز توسعه براساس مفهوم پایداری گردند ) تفضلی و دیگران، ۱۳۹۰ :۲ ).
حمل و نقل پایدار اصطلاحی است که در حوزهی توسعه پایدار معرفی گردیده است و تعاریف مختلفی برای آن ارائه شده است که اکثر آنها از شالودهی مشترکی برخوردارند. شورای وزیران حملونقل اتحادیه اروپا یک سیستم حمل و نقل پایدار را سیستمی تعریف میکند که:
دسترسی پایه و نیازمندیهای توسعهای افراد، شرکتها و جوامع را در قالبی ایمن به شکلی تأمین مینماید که با سلامت انسان و اکوسیستم پیرامون وی سازگاری داشته و از یک سو بین انسانهای متعلق به یک نسل بشر و از سوی دیگر بین نسلهای مختلف بشر در زمان حال و آینده در بهرهمندی از چنین شرایطی عدالت را رعایت مینماید.
مقرون به صرفه بوده و ضمن برخورداری از اثربخشی در عملیات، امکان انتخاب از بین حالات مختلف حمل ونقل را فراهم مینماید. همچنین از ایجاد محیط اقتصادی رقابتی و توسعهی متوازن بین نواحی جغرافیایی پشتیبانی میکند (دانش شهر۱ ، ۱۳۹۱ :۳) .
مرکز ارزیابی و تصمیم گیری در مورد حمل و نقل پایدار[۱] ، حمل و نقل پایدار را سیستمی میداند که در دسترس، امن، دوستدار محیط زیست و قابل استطاعت باشد ( دانش شهر۲ (شماره ۱۲۸)، ۱۳۹۱ :۱۳ به نقل از ECMT,2004) .
کمیسیون جوامع اروپایی[۲] ، سیستم حمل و نقل پایدار را سیستمی میداند که دارای شرایط زیر باشد :
قادر به تأمین دسترسی عادلانه برای افراد، گروهها و شرکتها به صورتی ایمن و سازگار با محیط و اجتماع باشد.
دارای کارآمدی، تنوع و هزینه ی قابل قبول بوده و زمینه را برای اقتصاد قابتی و همچنین توسعهی متوازن منطقهای فراهم نماید.
آلودگی را به حداقل رساند و حتیالامکان از منابع تجدیدپذیر بهنحوی استفاده کند که عوارض جانبی آن حد اقل باشد ( سلطانی ، ۱۳۹۰ : ۷۹ ) .
مجمع حمل و نقل کانادا ( TAC)[3] سیستم حمل و نقل پایدار شهری را به اینگونه تعریف میکند :
سیستمی که در آن ایجاد و انباشت آلودگیها در یک ناحیه با توجه به قدرت جذب آن ناحیه بوده و با مصرف منابع تجدیدپذیر، مؤلفههای قابل بازیافت و حداقل مصرف زمین تقویت شده باشد.
سیستمی که با ایجاد دسترسی عادلانه برای مردم و کالاهای آنها در جهت رسیدن به سلامت و کیفیت بدون ضرر زندگی در هر نسل گام دارد.
سیستمی که دارای عملکردی با حداکثر کارایی بوده و هزینههای مالی آن قابل تأمین باشد ( دانش شهر۲ (شماره ۱۲۸)، ۱۳۹۱ :۱۳ به نقل از ECMT,2004).
واژه های کلیدی:حمل و نقل پایدار، نظریه های حمل ونقل پایدار، ابعاد حمل ونقل پایدارشهری، اهداف حمل ونقل پایدار ، سیاستهای عمده ی حمل و نقل پایدار، اصول برنامه ریزی و سیاستگذاری در دستیابی به حمل ونقل پایدار ،شاخص حمل ونقل پایدار،چالشهای حمل ونقل پایدار
چکیده ۵
مقدمه ۷
مروری بر پیشینه برنامه ریزی حمل ونقل ۸
۱-سیر تکامل تفکر برنامه ریزی حمل و نقل شهری در جهان ( پس از دهه ۱۹۸۰) ۸
۲-سیر تکامل تفکر برنامه ریزی حملونقل در ایران ۱۲
نظریه ها و دیدگاههای مرتبط با حمل ونقل پایدار ۱۵
۱- نظریه توسعه پایدار- توسعه پایدار شهری ۱۵
۲- جنبش نوشهرسازی ( نوشهرگرایی) ۱۸
۳-دیدگاههای اندیشمندان حمل ونقل انسان محور ۲۰
ابعاد حمل ونقل پایدار شهری ۲۴
۱- بعد زیست محیطی حمل و نقل پایدار ۲۴
۲- بعد اجتماعی حمل ونقل پایدار ۲۴
۳- بعد اقتصادی حمل ونقل پایدار ۲۵
محورهای حمل ونقل پایدار ۲۶
اهداف حمل ونقل پایدار ۲۷
راهبردها و استراتژیهای عمده حمل ونقل پایدار ۳۳
۱-تغییرات در تکنولوژی وسایل نقلیه / سوخت ۳۳
۲-اصلاح نحوهی استفاده از وسایل ۳۴
۳-مدیریت تقاضا ۳۴
۴-استراتژی کاربری زمین ۳۵
سیاستهای عمده ی حمل و نقل پایدار ۳۵
اصول برنامه ریزی و سیاست گذاری در دستیابی به حمل ونقل پایدار ۳۶
۱- محدودیت تردد وسایل نقلیه ۳۷
۲-تغییر ساختار شهری و کاربری زمین ۳۸
۳-کاهش نیاز به سفر و تقلیل تأثیرات سوء حمل ونقل ۳۹
۴-تغییر فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه ی شخصی ۴۰
۵-مدیریت تقاضای سفر ۴۱
۶- ارتقاء کیفیت زیست محیطی ۴۲
۷-توجه به نقش شبکه ی حمل ونقل در مدیریت بحران حوادث طبیعی ۴۲
شاخصهای حمل ونقل پایدار ۴۳
چالشهای اصلی توسعه پایدار حمل ونقل ۵۰
۱-چالشهای پایداری مالی و اقتصادی حمل ونقل ۵۰
۲-چالشهای پایداری محیطی و بوم شناسی حمل ونقل ۵۱
۳-چالشهای پایداری اجتماعی و توزیعی حمل ونقل ۵۲
منابع ۵۳
سلطانی، علی (۱۳۹۰) ” مباحثی در حمل و نق شهری با تأکید بر رویکرد پایداری” انتشارات دانشگاه شیراز، شیراز
مجله دانش شهر ( ۱۳۹۱) ” بررسی انواع روشهای حملونقل پاک در شهرها ” مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، شماره۱۲۶
مجله دانش شهر ( ۱۳۹۱) ” بررسی و ارائه سیاستهای دستیابی به حملونقل پایدار در تهران ” مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، شماره۱۲۸
استروفسکی، واتسلاو ” شهرسازی معاصر ( از نخستین سرچشمهها تا منشور آتن) ” ترجمه لادن اعتضادی ( ۱۳۷۲) دانشگاه شهید بهشتی، تهران
احمدی، مهری و محرمنژاد، ناصر ( ۱۳۸۵) ” بررسی اطلاعات آماری ترافیک تهران براساس شاخصهای حملونقل پایدار شهری ” هفتمین کنفرانس مهندسی حملونقل و ترافیک ایران، تهران
تفضلی، محمدسروش و سیدمحمد سیدحسینی و مهدی نبیزاده ( ۱۳۹۰ ) ” اولویتبندی سیاستهای عمدهی حملونقل پایدار براساس اثربخشی در هریک از ابعاد سهگانهی توسعه پایدار و براساس ترکیب سه بعد ” یازدهمین کنفرانس بینالمللی مهندسی حملونقل و ترافیک، تهران
مظفریپور، نجمه و حاتمی، مریم ” ارزیابی سیستمهای جامع حملونقل MRT با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی AHP جهت تحقق توسعه پایدار شهری در ایران” سومین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری، مشهد
مفیدی شمیرانی، مجید و دیگران (۱۳۸۸) “سیر تحول نظریه های مرتبط با حمل و نقل درون شهری” نشریه هویت شهر ، سال سوم ، شماره ۴٫
شهیدی، م.( ۱۳۸۸) ” مدیریت همزمان ظرف و مظروف ترافیک شهرها در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری ایران ” مجموعه مقالات توسعه شهری پایدار، تهران، دانشگاه تهران
بحرینی ، حسین (۱۳۸۵) “فرایند طراحی شهری ” انتشارات دانشگاه تهران ، تهران ، چاپ سوم
ویلر- اس- ام- بیتلی- تی ” نوشتارهایی درباره توسعه شهری پایدار” مترجم: ذاکر حقیقی کیانوش (۱۳۸۴) ، انتشارات مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری وزارت مسکن و شهرسازی ؛ تهران چاپ اول
فرآیند برنامه ریزی دربرگیرنده کلیتی است پیوسته، بخشی از برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی حمل ونقل شهری است که به همراه برنامه ریزی بخشهای کاربری اراضی، زیرساختها و سایر بخشها، بعد کالبدی برنامهریزی جامع شهری را تشکیل میدهد .وجود نارسایی در روند برنامه ریزی شهری و به ویژه بخش حمل ونقل شهری، آثار و عوارض زیانبار گستردهای را همچون مصرف بالای انرژی، تأخیر در رسیدن به مقصد، آلودگی هوا، کاهش ایمنی شهری و افزایش خطرهای جانی، از بین بردن بافتها و پیوندهای سنتی شهر و نظایر اینها، به بار آورده است. به عبارت دیگر این بخش از برنامه ریزی و مدیریت شهری با زندگی روزمره و روزانه شهروندان در ارتباط مستقیم بوده و ضعف در این حوزه هزینه های گزافی را به مردم و مجموعه مدیریت شهری ( در سطوح کلان و خرد ) تحمیل میکند.
سیستمهای حمل ونقل نقش عمدهای در حیات اقتصادی کشورها و نیز زندگی روزمره ی شهروندان ایفا میکنند .موضوع حمل ونقل و ترافیک که امروزه به عنوان یک پدیدهی سیاسی-اجتماعی نقش بسیار حساس و مهمی در کیفیت و ساختار اقتصادی- اجتماعی یک جامعه ایفا مینماید، اساس زندگی نوین شهری و نیازهای جابجایی انسان را شکل میدهد ( احمدی و محرمنژاد، ۱۳۸۵ :۲ ) . بنابراین هر جابجایی میبایست بیشترین کارایی را چه از نظر هزینه و سود و چه از نظر سازگاری با محیط زیست داشته باشد ( نخعی و سایرین، ۱۳۹۰: ۲ ). اما با کمی سهل انگاری و غفلت ممکن است وضعیت نسلهای کنونی و آینده به خطر بیفتد، لذا ناگزیر باید به سمت استفاده از سیستمهای پایدار حمل ونقل حرکت کرد تا بخشی از این مشکلات کاهش یابد ( احمدی و محرمنژاد، ۱۳۸۵: ۲ ). بنابراین توسعهی پایدار شهری با تأکید بر حفظ محیطزیست، حفظ منابع طبیعی، کاهش آلودگیها، تمرکز زدایی، کاربرد انرژیهای جایگزین در حملونقل، بازیافت زباله، افزایش اشتغال پایدار و غیره که به مطرح شدن الگوهای جدید شهرسازی چون شهر سالم، شهر اکولوژیک، شهر فشرده و غیره انجامیده است، ضرورت ارزیابی، تحلیل و بررسی ساختار حملونقل کارآمد و پایدار را نشان میدهد ) مظفریپور و حاتمی، ۱۳۹۰ :۲) .
از آنجاییکه موضوع و مفهوم حمل ونقل پایدار در حوزه حمل ونقل انسان محور میگنجد و براساس منابع علمی مختلف، پس از دهه ۱۹۸۰ بود که نگرش برنامه ریزی حمل ونقل به سمت مفاهیم و موضوعات حملونقل انسان محور گرایش پیدا کرد؛ بنابراین بررسی دیدگاههای حمل ونقلی پس از دهه ۱۹۸۰ میباشد.
یکی از مهمترین نظریههای ارائه شده در این دوران ، الگوی وونرف یا آرام سازی ترافیک است که گرچه به لحاظ نظری در اواخر دهه ۱۹۶۰ تبیین گردید اما از اوایل ۱۹۸۰ جنبه عمومی و اجرایی به خود گرفت. وونرفها در واقع خیابانهای واحد همسایگی طراحی شده جهت محدود کردن سرعت خودرو و اولویت بخشی به حرکت پیاده و زندگی روزانه ساکنان هستند.
از اواخر دهه ۱۹۸۰ سرمایه گذاری جهت ایجاد شبکه ها و انواع سامانه های حمل ونقل همگانی در شهرها ابعاد بسیار گستردهتری یافت و گرههای حمل ونقلی به عنوان یکی از مهمترین کانونهای توسعه شهری مطرح گردیدند. نظریه توسعه وابسته به حملونقل همگانی[۱] که در برخی متون تخصصی با اصطلاحات و عبارات دیگری چون توسعه پیوسته با حملونقل همگانی[۲] و توسعه در مجاورت حملونقل همگانی[۳] نیز یاد میگردد در همین زمان ارائه شد.
از سوی دیگر، در دهه پایانی قرن گذشته و در آستانه هزاره سوم و با تقویت گرایش به رویکردهای اجتماعی و طراحی شهری در توسعه ی بافتهای پیرامونی پایانه های حمل ونقلی، در سالیان اخیر توسعه حمل و نقل همگانی محور[۴] به عنوان کاملترین دیدگاه معرفی شده است که برخی از مهمترین ویژگیهای اینگونه ی اخیر، وجود کاربری مختلط در پیرامون پایانه ها، توجه به کیفیات طراحی محله، کاهش استفاده از اتومبیل شخصی و گسترش گونه های ترابری همساز با حمل و نقل همگانی به ویژه پیاده روی و دوچرخه سواری میباشد.
[۱] -Transit Related Development (TRD)
[۲] -Transit Joint Development (TJD)
[۳] -Transit Adjacent Development (TAD)
[۴] -Transit Oriented Development (TOD)
[۱] -Assessment and Decision Making for Sustainable Transport- www.oecd.org
[۲] – Commission of the European Communities
[۳] – Transportation Association of Canada
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر